برای آشنایی با سخت ترین سازهای دنیا برای یادگیری و دلایل سختی یادگیری آنها، با تنزو موزیک و این مقاله آموزشی همراه باشید.
یادگیری نواختن هر سازی نیازمند صبر، پشتکار و تمرین مداوم است. با این حال، برخی از سازها به دلیل پیچیدگی‌های تکنیکی و ظرافت‌های خاصشان، در مقایسه با سایرین، چالش‌برانگیزتر محسوب می‌شوند. در این مقاله به معرفی ده مورد از سخت‌ترین سازهای دنیا برای یادگیری می‌پردازیم.
سخت ترین سازهای دنیا برای یادگیری کدامند؟
در این بخش از مقاله، قصد داریم به معرفی سخت‌ترین سازها برای یادگیری بپردازیم. دقت داشته باشید که این موضوع در افراد مختلف متفاوت است و ممکن است فردی در یادگیری سازی در این لیست، هیچ مشکلی نداشته باشد. اما در انتخاب این سازها، ما از مواردی همچون دسترسی آسان به ساز، دسترسی آسان به منابع آموزشی و منحنی یادگیری طولانی برای سنجش سختی یک ساز استفاده کرده ایم.
ویولن
ویولن بدون شک یکی از محبوب‌ترین و در عین حال دشوارترین سازهای موسیقی است. عدم وجود پرده و نیاز به تسلط بر تکنیک‌های آرشه‌کشی و انگشت‌گذاری دقیق، از جمله عواملی هستند که یادگیری این ساز را به چالش می‌کشند. صدایی ظریف و رسای ویولن، حاصل مهارت و ظرافت نوازنده در نواختن این ساز است. جالب است بدانید که در لیست سخت ترین سازهای دنیا برای یادگیری، ویولن پرکاربردترین و پرمصرف ترین آن‌هاست.
هورن
هورن، از خانواده سازهای بادی برنجی، به دلیل پیچیدگی‌های ساختاری و ظرافت‌های صدایی، سازی چالش‌برانگیز برای یادگیری محسوب می‌شود. نواختن این ساز نیازمند کنترل دقیق تنفس، تسلط بر لب‌گذاری و مهارت در انگشت‌گذاری است. هورن در ارکسترها و گروه‌های موسیقی نقشی محوری ایفا می‌کند و صدایی گرم و حجیم به آن ها می‌بخشد. همچنین کمبود منابع آموزشی و سخت بودن یاد دادن این ساز به فردی دیگر، از دیگر مشکلات یادگیری هورن به شمار می‌رود.
اُبوا
اُبوا، سازی زهی بادی با ظاهری شبیه به نی، به دلیل حساسیت بالا و نیاز به کنترل دقیق هوا، سازی دشوار برای یادگیری است. نواختن درست این ساز نیازمند تسلط بر تکنیک‌های دمیدن، انگشت‌گذاری و کنترل زبانه خروجی دهان است. اُبوا صدایی دلنشین و گاه غم‌انگیز دارد و در ارکسترها و گروه‌های موسیقی به عنوان ساز سولو یا اتمسفریک به کار می‌رود.
آکاردئون
آکاردئون با دکمه‌های فراوان و سیستم تنفسی پیچیده، سازی چالش‌برانگیز برای یادگیری است. نواختن این ساز نیازمند هماهنگی کامل بین دست‌ها، تسلط بر دکمه‌ها و کنترل دقیق جریان هوا است. آکاردئون صدایی منحصر به فرد و جذاب دارد و در سبک‌های موسیقی مختلف از جمله کلاسیک، جاز و فولکلور کاربرد دارد.
چنگ
چنگ، سازی باستانی با سیم‌های متعدد، به دلیل ظرافت و دقت مورد نیاز در نواختن، سازی دشوار محسوب می‌شود. نوازنده چنگ باید تسلط کاملی بر انگشتان هر دو دست داشته باشد و بتواند به طور همزمان سیم‌های مختلف را با ظرافت و دقت بنوازد. چنگ صدایی دلنشین و آسمانی دارد و در موسیقی کلاسیک، سلتیک و برخی سبک‌های دیگر به کار می‌رود. در حقیقت چنگ را به واسطه ساختار عجیب خود، می‌توان یکی از سخت ترین سازهای دنیا برای یادگیری نامید.
theremin
ترمِین، سازی الکترونیکی بدون نیاز به تماس فیزیکی است که یادگیری آن به دلیل عدم وجود مرجع صوتی مشخص و دشواری در کنترل دقیق ساز،بسیار چالش‌برانگیز است. نوازنده ترمین با حرکت دست خود در فضای اطراف آن، تغییرات صوتی را ایجاد می‌کند. نواختن درست این ساز نیازمند تمرکز بالا، حس شنوایی قوی و تسلط بر حرکات دست است. ترمین صدایی منحصر به فرد و اسرارآمیز دارد و در موسیقی متن فیلم‌ها و برخی سبک‌های موسیقی الکترونیک کاربرد دارد.
درامز
درامز، با وجود ظاهر ساده، سازی دشوار برای نواختن است. هماهنگی بین دست‌ها و پاها، تسلط بر ریتم و ضرب و همچنین قدرت و استقامت بالا، از جمله فاکتورهای ضروری برای نواختن درست این ساز هستند. درامز در سبک‌های موسیقی مختلف از جمله راک، جاز و پاپ کاربرد دارد و نقش مهمی در حفظ ریتم و ایجاد هیجان در موسیقی ایفا می‌کند. در لیست سخت ترین سازهای دنیا برای یادگیری، درامز به واسطه منحنی حرفه‌ای شدن طولانی خود در این لیست قرار گرفته است و یادگیری اصول اولیه آن، چندان سخت نیست.
همچنین لازم به ذکر است که درامز به تنهایی یک ساز موسیقی کامل محسوب نمی‌شود و نمی‌توان قطعات موسیقی را به تنهایی با درامز تولید کرد. به همین خاطر، در کنار درامز بهتر است به خرید گیتار و یک سری تجهیزات استودیویی نیز باشید. اگر هم که قصد ندارید که گروه تک نفره را تشکیل بدهید، بهتر است به دنبال دوستی با مهارت نواختن گیتار باشید.
پیانو
پیانو، با وجود محبوبیت فراوان، سازی دشوار برای یادگیری است. گستردگی نت‌ها، نیاز به تسلط بر هر دو دست به طور همزمان و تکنیک‌های پیچیده نوازندگی، از جمله چالش‌های یادگیری این ساز هستند. پیانو صدایی غنی و متنوع دارد و در سبک‌های موسیقی مختلف از جمله کلاسیک، جاز و پاپ کاربرد دارد.
هارپ
هارپ، سازی زهی با سیم‌های عمودی است که به واسطه ظرافت و دقت مورد نیاز در نواختن، سازی دشوار محسوب می‌شود. نوازنده هارپ باید تسلط کاملی بر انگشتان هر دو دست داشته باشد و بتواند به طور همزمان سیم‌های مختلف را با ظرافت و دقت بنوازد. هارپ صدایی دلنشین و کریستالی دارد و در موسیقی کلاسیک، ارکستری و برخی کاربردهای اتمسفریک دیگر به کار می‌رود.
نی انبان
نی انبان، سازی با ظاهری منحصر به فرد و صدایی غم‌انگیز، به دلیل پیچیدگی در کنترل هوا و نیاز به قدرت بدنی بالا، سازی دشوار برای یادگیری است. نوازنده نی انبان باید علاوه بر تسلط بر تکنیک‌های دمیدن، بتواند با استفاده از کیسه‌ی مخصوص، جریان هوا را به طور مداوم و پایدار کنترل کند. نی انبان در موسیقی محلی اسکاتلند و برخی مناطق دیگر کاربرد دارد و نمادی از فرهنگ و تاریخ این سرزمین‌ها محسوب می‌شود.
لازم به ذکر است که سختی یادگیری هر ساز تا حد زیادی به استعداد، انگیزه و پشتکار فرد بستگی دارد. در عین حال، سازهایی که در این فهرست به آنها اشاره شد، به دلیل پیچیدگی‌های تکنیکی و ظرافت‌های خاصشان، در مقایسه با سایر سازها، چالش‌برانگیزتر محسوب می‌شوند.
یادگیری هر سازی سفری پرمشقت و لذت‌بخش است که نیازمند صبر، تلاش و ممارست مداوم است. اگر به موسیقی علاقه دارید و حاضرید برای رسیدن به هدفتان تلاش کنید، انتخاب ساز مناسب و شروع یادگیری آن می‌تواند آغاز مسیری پربار و پرمیمنت در زندگی شما باشد.
